بر این مبنا، این قلعه برای تبدیل به مرکز اقامتی - پذیرایی به یک سرمایهگذار داخلی واگذار میشود.
مدیرعامل صندوق حفظ و احیای بناهای تاریخی تنها دلیلی که برای واگذاری قلعه شوش ذکر کرده این است: «شاید فروش بناهای تاریخی از نظر نگهداری و حفاظت بسیار بهتر از نگهداری آنها توسط دولت باشد.»
البته همین هم دلیل کمی نیست؛ این برای نخستینبار است که سازمان میراث فرهنگی رسما اعتراف میکند برای حفظ بناهای تاریخی ناتوان است و همان بهتر که آنها را بفروشد.
علی اصغر پرهیزگار در گفتوگو با ایسنا افزوده است: تاکنون بیش از 40 تفاهمنامه همکاری درباره بناهای تاریخی و تغییر کاربری آنها با بخش خصوصی داخلی به امضا رسیده ولی هنوز بخش عمدهای از آنها به بستن قرارداد نهایی منجر نشده است.
دکتر ایلیاتی در اینباره به خبرنگار ما گفت: «موضوع ایجاد کاربری اقتصادی برای برخی بناهای تاریخی، با این هدف که انگیزه حفاظت از آنها را افزایش دهد، اساسا راهکاری قابلقبول است اما باید با دقت، وسواس و مطالعات بسیار سختگیرانه انجام شود. برای مثال بهنظر میرسد باتوجه به اهمیت قلعه شوش، واگذاری آن برای استفادههای تجاری مطلقا فاقد توجیه باشد.»
وی اضافه میکند قلعه شوش بر فراز بلندترین تپه محوطه باستانی این شهر و در میان مجموعهای از گرانقدرترین میراث باستانی تاریخ بشر ازجمله کاخهای آپادانا و ماندانا، شهر شاهی و شهر صنعتگران هخامنشیان قرار گرفته و مشرف به تمامی چشمانداز شوش، ازجمله مقبره دانیال است؛ پیامبری که 4 بار در تورات بهنام او اشاره شده است.
این قلعه صد و اندی سال پیش در مکان دژ حفاظتی بزرگی که 2 هزار و 500 سال پیش دقیقاً در همین محل وجود داشته و عمدتاً با استفاده از خشتهای بهجا مانده از همان دژ ساخته شده است؛ اگرچه باستانشناسان فرانسوی که سازندگان این قلعه بودهاند، در طراحی آن بیشتر چشم به قلعههای تاریخی این کشور، -ازجمله قلعه باستیل - داشتهاند.
این قلعه بهواسطه موقعیت خاص آن و نیز مشرف بودنش به مجموعه آثار باستانی پایتخت زمستانی هخامنشیان، از سوی باستانشناسان «آکروپولیس ایران» نامیده شده و جالب است که در 30 سال گذشته بهمنظور جلوگیری از تخریب بنا اجازه ورود گردشگران را به داخل آن نمیدادند اما اکنون در یک گردش 180 درجهای قصد دارند آنرا تبدیل به مسافرخانه و رستوران کنند.
جالب است که وجود آن همه آثار تاریخ باستان، قلعه شوش همیشه نماد این شهر تاریخی بوده است.